15 hechtingen, Bolivia, Paraguay en Uruguay!

Hola a todos,

Zo dat is alweer een tijdje geleden, en er is wederom superveel gebeurd, eigenlijk veels te veel om in het kort te vertellen maar ik ga mn best doen. Ik heb jullie laten hangen in La Paz, de hoofdstad van Bolivia, waar ik eigenlijk niet zo lang wilde blijven maar waar het uiteindelijk toch eigenlijk wel heel erg leuk was! Het Loki en Wild Rover hostel weten op een slimme manier heel veel geld te verdienen door goedkope slaap plaatsen aan te bieden, maar daarnaast iedereen door middel van verkleed feestjes en drank spelletjes binnen weten te houden en dronken te voeren op krediet en daar mee te cashen. La Paz is dus een echte feeststad, en veel toeristen blijven langer hangen dan verwacht. Na 2 nachten weinig te hebben geslapen en te veel gefeest te hebben was ik het toch wel zat, en ben ik vertrokken naar de jungle in Rurrenabaque. Door de regen was een vlucht niet mogelijk en was de enige optie om daar te komen een 22 uur lange busrit over de meest smalle bergpassen die ik ooit heb gezien. Nog erger dan in Laos! Rurrenabaque was geweldig, een klein dorpje, super warm, met niet al te veel toeristen, en geweldige mogelijkheden om de jungle in te gaan.

De jungle tocht door de Pampas was geweldig! Super veel aapjes, krokodillen, toekans en andere vogels, muggen, en nog veel gave dieren gezien, te veel om op te noemen. De Pampas is een natuur reservaat en eigenlijk een rivier die in het regenseizoen overstroomt, daardoor krijg je een soort moeras landschap waar superveel dieren op af komen. Alles is dus per boot te zien, en hierdoor is het heel makkelijk om veel te zien in korte tijd. Zie hieronder de links naar alle foto’s. De hele tour was het weer geweldig, behalve op de terugweg.. het einde van het regenseizoen wil nog niet zeggen dat het niet meer regent, binnen een uur viel er een paar cm aan water, en alle wegen (5%van de wegen in Bolivia zijn geasfalteerd) veranderen binnen no time in modder stromen. De terugweg duurde minimaal dubbel zo lang, en halverwege zaten we vast in ongeveer een meter modder. Gelukkig waren we niet de enige en was er hulp onderweg om ons los te trekken.

Na Rurrenabaque terug naar La Paz, opnieuw kon ik niet vliegen, en was er ook geen bus door de regen, na 2 dagen was er gelukkig wel een bus en kon ik toch richting La Paz vertrekken. In La Paz wilde ik nog graag de gevangenis bezoeken, en een ritje maken over de meest gevaarlijkste weg ter wereld. De beroemde Death Road. De gevangenis was een rare belevenis. Eigenlijk mogen er geen toeristen naar binnen, maar als je een tijdje op het plein voor de gevangenis rondloopt wordt je opgepikt door een handlanger van de bewakers en wordt je snel naar binnengemoffeld met een groepje en moet je betalen. De gevangenis is eigenlijk een soort dorpje binnen de grote stad. Binnen wonen niet alleen de gevangenen, maar ook veel families van de gevangenen. Er zijn veel winkeltjes die worden gerund door gevangenen voor gevangenen. Heel apart! Onze gids was Nederlands, ergens uit het zuiden van de zachte G was nog goed te horen. Hij zit al bijna 4 jaar gevangen omdat hij 7kilo coke wilde smokkelen, maar over een paar maanden is hij vrij. Dit maakte de rondleiding natuurlijk nog veel interessanter, en hij vond het leuk om weer ff nederlands te praten, en ik was natuurlijk erg geïnteresseerd in zijn verhaal en hoe het was om in Bolivia gevangen te zitten. Hij heeft een relatief goede tijd, omdat hij rondleidingen mag geven verdient hij geld, en kan zicht daardoor een betere cel permiteren en beter voedsel. Ik kan hier nog wel een paar paginas over schrijven maar dat ga ik niet doen.. want de volgende dag ging ik de mountainbiken over de meest gevaarlijkste weg ter wereld!

Death Road! Gevaarlijk is het al lang niet meer, want het is inderdaad een erg smalle bergpas, maar er is sinds een aantal jaar bijna geen verkeer meer door de aanleg van een nieuwe weg, dus de meeste gebruikers zijn toeristen per fiets. De rit begint op ongeveer 5km hoogte en daalt binnen 60km af naar ongeveer 1km, dus redelijk down-hill! Haha! Je begint in de sneeuw en eindigt in de jungle! De hele rit duurt ongeveer 6 uur, en zoals ik al zei is veel minder gevaarlijk dan de naam doet denken. Ok, je moet niet van de klif vallen, want op de meeste plekken val je dan zo’n 200 a 500 meter recht naar beneden. Maar de weg is meestal zo’n 5 meter breed, dus op je fiets moet dat makkelijk gaan! De uitzichten zijn geweldig, en ik moet zeggen het is waarschijnlijk mijn mooiste en meest adembenemende fiets tochtjes ooit! Na een uurtje had ik mn fiets goed onder controle en was ik 1 van de snelste in onze groep. De gids was sneller, maar die had meer dan 500 afdalingen op zn naam staan, dus die wist wat er na elke bocht kwam. Toch kon ik redelijk in zijn buurt blijven, en vaak was ik even snel. Ik weet niet hoe hard we gingen, maar het voelde alsof we bijna vlogen. Na een uurtje of 4 lagen we redelijk voor op schema, maar tijden een klein stukje omhoog trapte ik door mn versnellingen heen, en moest ik van fiets wisselen. Achteraf was het nog maar 40 min, en had ik beter deze fiets kunnen houden want het was alleen maar downhill en ik had geen versnellingen meer nodig, maar toch ben ik van fiets gewisseld. Ik heb dus op het busje gewacht terwijl de rest van de groep al vooruit ging. Ik was tevens de snelste dus ik zou ze makkelijk weer bij halen. Na het wisselen van de fiets er weer als een haas vandoor, maar mezelf niet de tijd gegund om de fiets, remmen, en versnellingen meester te maken. Misschien kunnen jullie al raden wat hierna gebeurde.. met hoge snelheid een scherpe bocht, remmen anders afgesteld, veel strakker, en ja hoor.. daar ging ik.. na 5 keer rollen kwam ik op 2m afstand van de klif tot stilstand en tot mn verbazing voelde ik me erg goed. Ik ging tenslotte erg erg erg snel! Ik stond snel op, en wilde weer op mn fiets stappen, maar de chauffeur van het busje wilde me toch even nakijken, want ik had toch wel een erg harde klap gemaakt. Tot zijn verbazing kon hij niets vinden, armen, benen, een paar schaafwondjes maar niets ernstig.. maar na een paar minuten zag hij toch iets wat niet helemaal klopte.. de zijkant van mijn t-shirt begon ineens heel rood te worden, en toen hij het optilde miste er toch een redelijk stuk vlees.. au! Opeens begon ik me ook steeds minder te voelen, en leken mn benen wel spaghetti. Ik zal jullie de details besparen, maar om het kort te houden, het was 3 uur terug naar La Paz, in de kliniek werd ik snel geholpen, en na een morfine spuit en 15 hechtingen stond ik binnen 30 minuten weer buiten en voelde ik me geweldig! Haha! De volgende dag zou ik me een stuk minder voelen, maar met sterke pijnstillers en een goede plaatsen in een luxe bus kon de tocht naar het zuiden beginnen.

Potosi was de volgende bestemming, bekend van de zilvermijnen, en het feit dat hier 8miljoen Afrikaanse slaven zijn omgekomen in de tijd dat de Spanjaarden hier nog waren. De werkomstandigheden zijn sinds die tijd wel iets verbeterd maar nog steeds zijn er maar weinig mijnwerkers te vinden die het langer dan 7 jaar in deze mijnen kunnen werken. De ventilatie is ruk, en er worden geen machines gebruikt dus alleen mankracht en dynamiet. Na onze tour door de mijn mochten we zelf ook een staafje afsteken.. BOEM! Iets harder dan verwacht! Haha!

Na Potosi naar Uyuni, bekend van de zoutvlakte ter grote van Nederland op 4km hoogte! Veel zal ik er niet over vertellen, de foto's zeggen meer dan genoeg!

Van Uyuni met de trein naar Argentinië, om vanaf daar door te steken naar Paraguay. Paraguay was heel rustig en totaal geen toeristen! Paraguay was heel leuk om een paar dagen te zijn, maar er is niet veel te doen, dus snel door richting Iguazu! Bekend van de super mooie watervallen op de grens van Paraguay, Brazilië en Argentinië. Foto's staan nog niet online, maar komen zo snel mogelijk!!

Na Iguazu ben ik snel doorgegaan richting het strand, want na een paar weken zonder zon, zee en strand was dat iets waar ik echt behoefte aan had. In Uruguay ben ik in Punta del Diablo beland, in een van de meest gezellige hostals tijdens mn hele reis. Super dicht bij het strand, bij een familie, waar ik gratis surfles krijg, en alles mag gebruiken wat de rest van de familie gebruikt! Super!

Oeps, 2 kantjes.. ik vraag me af of iemand dit hele verhaal gaat lezen! Ik ga een lekkere steak bakken.. en een heerlijke caipirinha!!

Foto's:

Ziekenhuis La Paz: http://www.facebook.com/album.php?aid=69714&id=513253879&l=09853ead95

Zoutvlaktes:http://www.facebook.com/album.php?aid=71973&id=513253879&l=d98004f463

Potosi: http://www.facebook.com/album.php?aid=71980&id=513253879&l=846c94bd1e

Paraguay, Uruguay fotos komen zo snel mogelijk..

.....................

(old)Machu Pichu (part 2)= http://www.facebook.com/album.php?aid=67613&id=513253879&l=22fa1
(old) Jungle tour to MachuPichu = http://www.facebook.com/album.php?aid=67610&id=513253879&l=44054
(old) Cusco = http://www.facebook.com/album.php?aid=67609&id=513253879&l=66ad1
(old) Mancora, Araquipa, Truillo = http://www.facebook.com/album.php?aid=67479&id=513253879&l=db83e
(old) banos deel 2= http://www.facebook.com/album.php?aid=63680&id=513253879&l=96665
(old) banos deel 1= http://www.facebook.com/album.php?aid=62011&id=513253879&l=5e9b7
(old) new york and quito= http://www.facebook.com/album.php?aid=60867&id=513253879&l=e2667
(old) nyenrode graduation = http://www.facebook.com/album.php?aid=59600&id=513253879&l=94e16